Luxe verassende afsluiting
Door: Harold Versteeg
Blijf op de hoogte en volg Harold
16 November 2009 | Kaap Verdië, Praia
Na het korte familebezoek op Sao Nicolau gingen we door naar het strandeiland Boa Vista. Eerst nog een tussenlanding op Sal, genoeg tijd om eerst nog even te shoppen in het hoofdstadje Espargos en om alvast een kijkje te nemen bij ons geboekte hotel in Santa Maria.
We schrokken eerlijk gezegd wel een beetje, want wat heeft het toerisme hier huisgehouden zeg. Vreselijk, zo veel nieuwbouw en de resorts worden nog steeds uit de grond gestampt. Iets authentieks ontdekking is bijna onmogelijk. Het geboekte appartement viel een beetje tegen. Op internet gebruiken ze de plaatjes van Porto Antigo 2 en wij zitten in complex 1, nummer 3 wordt momenteel gebouwd, om maar weer aan te geven dat een bouwstop er hier niet in zit.
De middagvlucht van Sal naar Boa Vista ging weer eens met vertraging, 1,5 uur extra wachten voor een vluchtje van 20 minuten. De jonge piloot had haast, want de bemanning was nog niet eens klaar met de veiligheidsinstructies en hij schoot ons al omhoog. Ons hotel op Boa Vista was prachtig. Onder all-inclusive voorwaarden, je kent het wel bandje om en eten en drinken inclusief. Ook worden we hier geconfronteerd met de zoveelste verandering, het hotel was namelijk overgenomen door Fransen, en dat was duidelijk merkbaar, want we kregen nu ook de Franse animatie all-inclusive. Elke avond Franse liedjes raden en zoals bekend houden die Fransen van veel lullen, erg gezellig dus…. Gelukkig maakte het buffet en de prachtige locatie veel goeds. Prachtig uitzicht op de turquaise zee en de witte stranden. Ook aan een heerlijke duik in het zwembad waren we toe. Lekker luxe genieten dus!
Na een dagje chillen aan het zwembad hebben we de tweede dag na de lunch een stuk over het witte strand gewandeld. Het lekkere briesje was welkom, want de temperatuur was behoorlijk. We liepen richting het 5 sterren RUI hotel. Een soort middenoosten kasteel, mooi maar verschrikkelijk, wat een massa toerisme.
Op de derde dag waren we weer wat actiever en hebben we een jeepsafari gemaakt over het eiland. Via de binnenlandse woestijn naar prachtige stranden aan de andere kant van het eiland, nog mooiere zee en nog fijner wit zand. Echt prachtig. Heb heel wat stranden gezien maar deze is toch wel 1 van de mooiste. Op de terugweg zijn we nog door verschillende kleine dorpjes gereden. Bij een klein barretje nog een heerlijke ponch gedronken, zal wel 1 van de laatste zijn deze vakantie, want in ons hotel schenken ze die helaas niet. Na het hobbelen en zandhappen was het dinerbuffet meer dan welkom.
De laatste dag hebben Leonie en ik , in de ochtend, nog een quad-bike tour gedaan. Was wel even spannend, want ik moest nog even denken aan het quad ongeluk dat ik had gezien aan de Costa del Sol in Spanje enige jaren gelden. Vooral op het aflopende keienwegdek voelde je de quad een beetje wegglijden. Na de balans gevonden te hebben kon het gas erop en konden we lekker crossen door het rulle zand. Wat was dat gaaf zeg, over enorme zandduinen en over mooie zandwegen door de prachtige natuur. Vol het gas open langs de meest prachtige stranden die ook ooit heb gezien. We wisselde elkaar af , en ook Leonie durfde het gas helemaal open te trekken. Superstoer om met zo’n ding door de natuur te crossen. Onderweg nog gestopt bij diverse mooie punten en hadden we nog tijden om lekker te zwemmen of te snorkelen.
Al de eerste dag hadden we besloten om ons appartement op Sal te cancellen en hier te blijven. Wat wil je voor iets meer zit je op een prachtige plek en is je eten en drinken ook nog inclusief… nee, echt niet voor de Franse animatie.
De laatste avond waren we uitgenodigd als special guest in een afgesloten restaurant. Dat was geen buffet maar al la carte, eh… normaal gesproken dan. Nu was ervoor gekozen om een speciaal visdiner te serveren. Voor mij en Leonel meer dan prima maar voor de dames iets minder. Je zou toch zeggen dat een restaurant om zijn minst ook een vleesgerecht of iets vegetarisch op de kaart zet. Vooraf dus zeevruchten en als hoofdgerecht kreeft, dit was dus nummer 5 voor mij. De dames kregen gelukkig toch nog een salade vooraf en kip als hoofd.
Na ons afscheidsdiner op Boa Vista gingen we volgende morgen naar Sal. We moesten ons nog een dagje vermaken op Sal, want ons vliegtuig naar Nederland vertrok pas om2 uur ‘s nachts. We besloten om na onze reeds gekochte aankopen opgehaald te hebben naar Santa Maria te gaan om nog even lekker bij het strand te liggen. We gingen naar hotel Odjo de Agua, een wat ouder, maar ook wat gezelliger hotel aan zee te gaan. Daar hebben we prima de dag doorgebracht en lekker gegeten. Nog als afsluiter een Caprinha gedronken en toen richting vliegveld gegaan. De vlucht ging op tijd en ook de aansluitende vlucht dit keer gehaald. Op schiphol denk je dat er niks meer mis kan gaan en zeker niet als je alle koffers van de band ziet rollen. Echter blijkt een snelle maar niet zo snuggere reiziger er met Leonie’s koffer vandoor gaat. Sta je daar dan en nu..? Nou maar even wachten dan of er een soortgelijke koffer op de band blijkt liggen. En daar van maar het telefoonnummer draaien… nog enige voicemals en sms-en bleek meneer gelukkig net zijn trein gemist te hebben en wakker te zijn geworden en heeft gemerkt dat hij een paar voicemails had. Eerst weer samen naar de bagageband en toen weer door de douane heen. Ach kon er ook nog wel bij…. Dit na de omzetting van het vluchtschema, de vertraging op Schiphol , de gemiste vlucht, drie dagen zonder koffers, de val van Nel, het ziek worden van Leonel, de binnenlandse ticket niet op Leonie haar naam, en de Dengue-uitbraak.
Over de Dengue-uitbraak heb ik inderdaad nog niets geschreven, dit om de ongerustheid van het thuisfront te verergen. Momenteel is er een grote Dengue-uitbraak op de Kaapverdische eilanden. Gelukkig alleen nog maar op de benedenwindse eilanden, waaronder Praia. Ongeveer 10.000 mensen besmet en reeds 8 doden. Ook de minister-president die wij hebben ontmoet is besmet geraakt. Best heftig allemaal dus. Gelukkig konden wij de rest van de reis redelijk gerust verder aangezien die eilanden allemaal onder de bovenwindse eilandengroep vallen. Voor diegene die het leuk vinden ik heb nog een stukje op nu.nl geschreven hierover, zie http://www.nufoto.nl/fotos/120258/kaapverdische-eilanden-in-greep-van-dengue-uitbraak.html
Groeten uit een koud en nat Nederland
Harold
We schrokken eerlijk gezegd wel een beetje, want wat heeft het toerisme hier huisgehouden zeg. Vreselijk, zo veel nieuwbouw en de resorts worden nog steeds uit de grond gestampt. Iets authentieks ontdekking is bijna onmogelijk. Het geboekte appartement viel een beetje tegen. Op internet gebruiken ze de plaatjes van Porto Antigo 2 en wij zitten in complex 1, nummer 3 wordt momenteel gebouwd, om maar weer aan te geven dat een bouwstop er hier niet in zit.
De middagvlucht van Sal naar Boa Vista ging weer eens met vertraging, 1,5 uur extra wachten voor een vluchtje van 20 minuten. De jonge piloot had haast, want de bemanning was nog niet eens klaar met de veiligheidsinstructies en hij schoot ons al omhoog. Ons hotel op Boa Vista was prachtig. Onder all-inclusive voorwaarden, je kent het wel bandje om en eten en drinken inclusief. Ook worden we hier geconfronteerd met de zoveelste verandering, het hotel was namelijk overgenomen door Fransen, en dat was duidelijk merkbaar, want we kregen nu ook de Franse animatie all-inclusive. Elke avond Franse liedjes raden en zoals bekend houden die Fransen van veel lullen, erg gezellig dus…. Gelukkig maakte het buffet en de prachtige locatie veel goeds. Prachtig uitzicht op de turquaise zee en de witte stranden. Ook aan een heerlijke duik in het zwembad waren we toe. Lekker luxe genieten dus!
Na een dagje chillen aan het zwembad hebben we de tweede dag na de lunch een stuk over het witte strand gewandeld. Het lekkere briesje was welkom, want de temperatuur was behoorlijk. We liepen richting het 5 sterren RUI hotel. Een soort middenoosten kasteel, mooi maar verschrikkelijk, wat een massa toerisme.
Op de derde dag waren we weer wat actiever en hebben we een jeepsafari gemaakt over het eiland. Via de binnenlandse woestijn naar prachtige stranden aan de andere kant van het eiland, nog mooiere zee en nog fijner wit zand. Echt prachtig. Heb heel wat stranden gezien maar deze is toch wel 1 van de mooiste. Op de terugweg zijn we nog door verschillende kleine dorpjes gereden. Bij een klein barretje nog een heerlijke ponch gedronken, zal wel 1 van de laatste zijn deze vakantie, want in ons hotel schenken ze die helaas niet. Na het hobbelen en zandhappen was het dinerbuffet meer dan welkom.
De laatste dag hebben Leonie en ik , in de ochtend, nog een quad-bike tour gedaan. Was wel even spannend, want ik moest nog even denken aan het quad ongeluk dat ik had gezien aan de Costa del Sol in Spanje enige jaren gelden. Vooral op het aflopende keienwegdek voelde je de quad een beetje wegglijden. Na de balans gevonden te hebben kon het gas erop en konden we lekker crossen door het rulle zand. Wat was dat gaaf zeg, over enorme zandduinen en over mooie zandwegen door de prachtige natuur. Vol het gas open langs de meest prachtige stranden die ook ooit heb gezien. We wisselde elkaar af , en ook Leonie durfde het gas helemaal open te trekken. Superstoer om met zo’n ding door de natuur te crossen. Onderweg nog gestopt bij diverse mooie punten en hadden we nog tijden om lekker te zwemmen of te snorkelen.
Al de eerste dag hadden we besloten om ons appartement op Sal te cancellen en hier te blijven. Wat wil je voor iets meer zit je op een prachtige plek en is je eten en drinken ook nog inclusief… nee, echt niet voor de Franse animatie.
De laatste avond waren we uitgenodigd als special guest in een afgesloten restaurant. Dat was geen buffet maar al la carte, eh… normaal gesproken dan. Nu was ervoor gekozen om een speciaal visdiner te serveren. Voor mij en Leonel meer dan prima maar voor de dames iets minder. Je zou toch zeggen dat een restaurant om zijn minst ook een vleesgerecht of iets vegetarisch op de kaart zet. Vooraf dus zeevruchten en als hoofdgerecht kreeft, dit was dus nummer 5 voor mij. De dames kregen gelukkig toch nog een salade vooraf en kip als hoofd.
Na ons afscheidsdiner op Boa Vista gingen we volgende morgen naar Sal. We moesten ons nog een dagje vermaken op Sal, want ons vliegtuig naar Nederland vertrok pas om2 uur ‘s nachts. We besloten om na onze reeds gekochte aankopen opgehaald te hebben naar Santa Maria te gaan om nog even lekker bij het strand te liggen. We gingen naar hotel Odjo de Agua, een wat ouder, maar ook wat gezelliger hotel aan zee te gaan. Daar hebben we prima de dag doorgebracht en lekker gegeten. Nog als afsluiter een Caprinha gedronken en toen richting vliegveld gegaan. De vlucht ging op tijd en ook de aansluitende vlucht dit keer gehaald. Op schiphol denk je dat er niks meer mis kan gaan en zeker niet als je alle koffers van de band ziet rollen. Echter blijkt een snelle maar niet zo snuggere reiziger er met Leonie’s koffer vandoor gaat. Sta je daar dan en nu..? Nou maar even wachten dan of er een soortgelijke koffer op de band blijkt liggen. En daar van maar het telefoonnummer draaien… nog enige voicemals en sms-en bleek meneer gelukkig net zijn trein gemist te hebben en wakker te zijn geworden en heeft gemerkt dat hij een paar voicemails had. Eerst weer samen naar de bagageband en toen weer door de douane heen. Ach kon er ook nog wel bij…. Dit na de omzetting van het vluchtschema, de vertraging op Schiphol , de gemiste vlucht, drie dagen zonder koffers, de val van Nel, het ziek worden van Leonel, de binnenlandse ticket niet op Leonie haar naam, en de Dengue-uitbraak.
Over de Dengue-uitbraak heb ik inderdaad nog niets geschreven, dit om de ongerustheid van het thuisfront te verergen. Momenteel is er een grote Dengue-uitbraak op de Kaapverdische eilanden. Gelukkig alleen nog maar op de benedenwindse eilanden, waaronder Praia. Ongeveer 10.000 mensen besmet en reeds 8 doden. Ook de minister-president die wij hebben ontmoet is besmet geraakt. Best heftig allemaal dus. Gelukkig konden wij de rest van de reis redelijk gerust verder aangezien die eilanden allemaal onder de bovenwindse eilandengroep vallen. Voor diegene die het leuk vinden ik heb nog een stukje op nu.nl geschreven hierover, zie http://www.nufoto.nl/fotos/120258/kaapverdische-eilanden-in-greep-van-dengue-uitbraak.html
Groeten uit een koud en nat Nederland
Harold
-
16 November 2009 - 22:31
Rob & Betty:
Een reis die jullie heel speciaal is. Gezien met eigen ogen waar Papa geboren is en 27 jaar geleefd heeft en nu samen met elkaar de 5 eilanden bezocht.
Nu weer thuis met veel verhalen en prachtige foto's. Nog lekker nakletsen de komende tijd over jullie belevenissen zo samen.
Fijn dat jullie er weer zijn.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
