Karpervisvakantie Lac Belvare

Karpersessie Lac Belvare (2 t/m 9 mei 2009)

Zaterdagmorgen vertrokken we vroeg in de morgen richting Frankrijk.

Wij kozen ervoor om via Rotterdam, Antwerpen en Brussel te rijden en dan een stukje tolweg richting Bar-le-Duc, afslag Sainte Menehould. Op de terugweg zijn we een stukje binnendoor gereden over de provinciale wegen richting Sedan en zo net over de Belgische grens om daar de snelweg A4 (E411) te pakken richting Namen, Brussel, Antwerpen, Rotterdam, Amsterdam. Dit is ook een zeer goede route en geen tolweg dus dat bespaart weer zo’n 20 euro. Een ander alternatief is de route over Luik en Maastricht over de A2. Echter ligt de A2 momenteel op veel plekken open. Je moet een beetje geluk hebben met de files, want ook de ring van Brussel en Antwerpen zijn filegevoelig.

Het mooie van Lac Belvare is dat de afstand zeer goed te doen is, want het is slecht zo’n 500 km, ongeveer 5,5 uur rijden. De Champagne streek is prachtig, pittoreske dorpjes omringt door groene heuvels, bossen en meren. Lac Belvare ligt in een prachtig natuurgebied. Als je het gebied inrijdt weet je niet wat je ziet. Een dertigtal meertjes omringt door bos, midden in de natuur dus. Vele vogelgeluiden (koekkoek, specht, en uil) zijn er te horen. Ook is de kans groot dat je herten, zwijnen en vossen te zien krijgt.

Zaterdag begon onze sessie rond 12:00 op ons gemak gereden en de stekken (6,7.8) opgebouwd. Het was heerlijk weer, strak blauwe lucht en een spiegel van een meertje. Echt vangen werd het nog niet. Pas rond de schermer landde mijn maat Ed de eerste vis een mooie goudkleurige Koi-karper van 23,2 pond. Pas de volgende morgen ving hij ook de tweede, een prachtige spiegel van 22,8 pond. Beide op stek 8.

Remco en ik viste tegen het eiland aan en vlak daar langs (stek 6). We kregen geen stootje. We zagen ook bijna geen activiteit rond onze stekken. Daarom besloten we ook om te verkassen naar stek 2. Daar hadden we de vorige avond hoge ruggen en kringen gezien, dus dat moest hem worden. Inderdaad bleek dat een betere stek. We hebben daar twee nachten gezeten, maar alleen de eerste nacht (en dag) liep deze 5 vissen waaronder een mooie 28 en 30 ponder! 30,8 een persoonlijk record voor Remco. Op de stekken 6,7, en 8, waar Martin, Martijn en Ed zaten werd niets meer gevangen. Ook zij verhuizen naar de overkant, naar stek 9,10, en 11. Dit was een goede keuze, want ze kregen al snel beet. De ene na de andere vis werd binnengehaald, allemaal zeer mooie gave exemplaren. Niet echt zware, allemaal zo rond de 20 pond.

Bij ons viel het na de eerste dag helemaal stil op stek 2 en besloten weer door te schuiven naar stek 3. Ons idee was om van daaruit iets meer in het midden van de plas te vissen. Daar zagen we namelijk genoeg activiteit. De vissen sprongen precies boven onze stekken, maar ja springende karper is nog geen grazende karper. Op stek 3 dus weer 24 uur niks!

Die woensdagochtend kwam Rene, een vriend van Ed, ook nog voor 2 dagen langs. Hij had zijn geluk meegenomen, want na 1 uur ving hij al zijn eerste en al snel daarna de volgende. De stekken 9 en 11 naast Ed en Rene bleven ook goed vangen. Vooral Martijn haalde de ene naar de andere eruit. Rene haalde ook die avond een prachtige graskarper eruit van 24 pond.

Vooral werd er op mais heel veel gevangen. Toch merk je dan dat een voerbootje dan geen overbodige luxe is, zeker als je met particles zoals mais en pellets vist. Het is de bedoeling dat je binnenkort op Lac Belvare voerbootjes kunt huren.

Uiteindelijk besloten we om met z’n allen vanaf de stekken 9,10 em 11 te vissen, daar werd immers gevangen. Remco en ik namen de plek van Martin over, stek 11. Hij offerde zijn stek op, omdat hij toch heel veel bezig was om de andere te helpen en om op de hengels van zijn broer Martijn te letten. De eerste dag op stek 11 was niet echt een geslaagde, want ook daar vingen wij niet zoveel als Ed, Rene en Martin & Martijn deden. Pas de donderdag en vrijdag begon het ook daar te lopen en gek genoeg een paar meter opzij bij Martijn niet meer. We denken echt dat de wind daar de oorzaak van is. Die donderdag draaide de wind namelijk meer naar onze stek toe. Woensdag was ook een goed visdag, waarschijnlijk ook door het bewolkte weer. Verder donderdagavond en vrijdag, dit kwam door de weersverandering. Donderdagnacht spookte het rond 03:00. Uit het niets kwam een sterke wind opzette en niet veel later barstte het onweer los. Voor onze eigen veiligheid ging ik en Martin richting het huisje om even te schuilen. Je zit daar toch onder de bomen met je tent en er ligging tientallen bliksemafleiders (hengels) in het water. De echte die hards, Ed, Rene en Remco bleven achter.

De vrijdag vingen we ook behoorlijk. We gingen langzaam richting het totaal van 50 vissen.

Aan het eind van de middag ving Martijn de zwaarste van de week een 42 ponder!!! Ook voor hem een persoonlijk record. De laatste vis ving ik vrijdagavond net voor de donkerte. Ik kreeg een terugloper, liet hem even gaan en sloeg toen aan. Ik voelde hem meteen flink trekken, maar al gauw zat er geen beweging meer in. Hij was vlak voor onze oude stek 2 uitgevaren. En we wisten al dat hij waarschijnlijk vastgezwommen was, want ook Remco was daar een vis verloren. Door een beetje creatief te zijn en door met de hengel te lopen naar een stek links van ons verlegde ik de druk naar een andere invalshoek. Dit leek niks op te leveren en liep weer terug naar mijn eigen stek en legde hem weer op mijn rodpod. De vis zat er nog steeds aan, want hij zwom nog steeds van me weg. Uiteindelijk zag ik de lijn naar links verdwijnen en dat betekende dat hij weer losgezwommen was. Ik nam lijn in en inderdaad hij was van het obstakel gezwommen. Na nog een flinke dril kreeg ik hem op de kant een een mooie (net) dertiger was de opbrengst. Dit was ook een persoonlijk record voor, 30,4 pond.

Het was een prima week. Een mooi gebied, midden in de natuur. Vele mooie onbeschadigde karpers en uiteindelijk voor velen van ons een persoonlijk record op de onthaakmat.

Ook de meegereisde dames hebben zich prima vermaakt. En dan bedoel ik niet de heerlijk verzorgde catering van hun. Zeker niet denegrerend bedoelt, want wat was het toch weer lief dat ze elke keer weer een heerlijk maaltijd voor ons hadden klaargemaakt.

Het chaletje is in de stijl van de streek gebouwd. Grappig detail was wel dat er eerst een vleermuis binnen vloog en de dag daarna een zwaluw.

De beheerders Christophe en Sandrine, zijn trouwens hele vriendelijke mensen. Helaas moet je wel communiceren alles wel met handgebaren en gebrekkig Frans als je tenminste de Franse taal niet beheerst. Zij wonen ongeveer 6 km van Lac Belvare af. De dichtstbijzijnde supermarkt vindt je op 16 km afstand in Sainte Menehould (Intermarche, Lidl en U-market). Verder zijn daar tankstations en vele lokale winkeltjes te vinden.

De meertjes worden door diverse personen beheert. Sommige zijn al bevisbaar en andere worden dat binnenkort. Volgend jaar is er als het goed is ook een groter meer te boeken. Momenteel zijn ze bezig de plekken aan te leggen en wordt er ook daar een chaletje bijgebouwd. Hou de site van ECG dus in de gaten zou ik zeggen!

Remco,Ed, Rene, Martin & Martijn en Harold


Lac Belvare in het kort:
Prachtige natuur (herten, zwijnen, vossen, vele vogels)
Voornamelijke 20+ pond karpers met uitschieters naar de 40+
Prachtige exemplaren (bijna geen beschadigingen)
Divers bestand (Schub-, Spiegel-, Gras-, en Koikarpers)
Kampvuurtje mag, maar hou het wel beperkt tot de al aanwezige brandplekken.
Chaletje te huur in lokale stijl

Tips:
Kijk op welke kant de wind staat, op deze stekken is de vangkans het grootst
Staar je niet blind op de eilandjes, het midden van de plas deed het het best.
Misschien is dit later in het seizoen anders (bv. door watertemperatuur)
Vis in het voorjaar met natuurlijk voer (mais is een must!)
Visbollies, pellets en de kleuren geel en rood doen het het best.
Stekken 9, 10 en 11, vingen het best (de wind stond daar toen op)
Voerbootje, als je het straks kan huren doe het dan.