Reisverslag 5 Pacific en thuiskomst
Door: Harold Versteeg
Blijf op de hoogte en volg Harold
15 September 2008 | Costa Rica, Manuel Antonio
Hola Amigos,
Hier alweer het laatste verhaal uit Costa Rica, want morgen vliegen we terug naar huis.
Het laatste verslag eindigde in Bocas del Toro in Panama. Vandaar vlogen we dus van Caribische kust naar de Pacific, naar het stadje David. Ik heb geloof ik nog nooit in zo,n klein vliegtuigje gezeten, plaats voor 15 man en voortgedreven door propellors. Het was een ervaring op zich, laag vliegend over de zee, bergen en mangrove. Na een klein uurtje vliegen (anders over land 11 uur!) kwamen we al aan in David. We besloten toch om hier niet te blijven en al door te reizen terug naar Costa Rica. Dit ritje werd een rit om nooit te vergeten. Naar de grens ging nog want, dat ging per minibusje en duurde maar een uurtje of zo. Vanaf de grens nog een klein taxiritje naar het busstation, daar nog een paar uur gewacht om daarna fijn in een kokend hete en volle bus over alleen maar hobbelwegen te rijden. Ging bijna van mijn stokkie! De rit zou ongeveer 4 uur duren, niet dus! Dat kreng stopte echt overal en nergens. Heeft volgens mij niet eens 10 min achter elkaar gereden, werd dus uiteindelijk 6 uur!
We kwamen dus pas rond 20.30 aan in Dominical, een surfersdorpje aan de Pacific. Ook hier is het echt uitgestorven, oftwel lekker rustig! Dit komt omdat het nu laagseizoen is hier, de regentijd is net begonnen. Tot nu toe hebben we er niet echt last van gehad, af en toe een paar spetters. Normaal gesproken krijg je een verfrissend buitje aan het eind van de middag. Is niet heel erg trouwens, want hier snak je er naar soms. Ik lijk soms wel lek, want het zweet gutst soms echt overal uit. Grappig is dat het vaak regent als Leonie haar regenjas niet mee heeft.
De volgende dag gingen we walvissen spotten. Ik dacht eerst dat wij niet in de goede periode zaten om ze te zien, maar het schijnt dat de noordelijke walvissen nu geboren worden hier in de baai. Was wel een tourtje aan de prijs, maar zeker de moeite waard. Eerst met deze supersnelle boot door de golven geknald langs de kust en diverse vogels gespot. Ook nog door een natuurlijke brug (grot) gevaren, was echt gaaf. Daarna nog twee schildpadden gezien die de liefde bedreven, ja heel langzaam inderdaad. Doen er namelijk 3 dagen over. Daarna gingen we meer naar open zee om de horizon af te struinen naar walvissen. Dit gingniet echt makelijk, want na 2 uur hadden we nog niets gezien. Vlak nadat we de hoop hadden opgeven zagen we ze! Een moeder met een jong. Wat een ongelovelijk mooi gezicht weer, super! Zo aandoenlijk om dat jong erbij te zien, en dat geluid van het gespuit. Na de boottocht hebben we nog even over het prachtige strand gelopen, echt een plaatje. Er is trouwens ook nog een schiereiland hierin de vorm van een walvisstraat, hoe toepasselijk.
De volgende morgen gingen we al vroeg hobbelend verder naar Manuel Antonio, vlakbij Quepos. Het nationaal park van Manuel Antonio wordt ook wel gezien als 1 van de mooiste. Nu na vele parken hier te hebben gezien heb ik daar denk ik een andere mening over. Ik denk dat het deze status heeft verkregen door de toegankelijkheid en het unieke van het park, het schiereiland met lagune. Begrijp met niet verkeerd, want het is daar supermooi en we hebben weer heel veel dieren gezien. Je moet ook echt een gids nemen, want die ziet zoveel meer. Dit keer weer gezien, 2 soorten luiaards, wasbeertjes, neusbeertjes, leguanen, hagedissen, eekhoorns, veel gekleurde insekten, schildpadden, brulapen, kapusijnsaapjes, witkopapen, kikkers enz. Nogmaals een mooi park met diverse dieren op zo,n klein stuk grondgebied, maar zeker niet het mooiste park van Costa Rica.
De laatste avond in de natuur hebben we goed afgesloten, namelijk in een heerlijk restaurant in de bergen, waar je het beste de zonsondergang kunt zien. Daarna nog lekker een duik genomen in het zwembad bij onze luxe cabinas. Daar heb ik ook nog eindelijk het beroemde boomkikkertje op de foto kunnen zetten. Dat is best lastig, want je ziet ze meestal met vochtig weer en s nachts. Daarnaast zijn ze net zo groot als je vingertop!
Dit bericht komt uit ons hostel in San Jose. Daar onze laatste shopping gedaan en daarna nog lekker uit eten. De volgende morgen alweer vroeg op (ja want het is vakantie hahah!). Onze vlucht ging om 8.00 naar New York, daar nog een overstap van 4 uurtjes en toen weer op naar Brussel. En het laatste stukkie weer met de Eurolines bus.
Dus na 28 uur reizen, waren we rond 1800 op zondag (pas) weer thuis.
See ya soon!
Harold & Leonie
PS. Oja, was ik "vergeten" te vertellen; op de tweede reisdag zijn mijn wandelschoenen weer gestolen (net als in Australie). Nu uit het bovenvak in de bus. Wat was ik kwaad zeg! Toch gelukkig nieuwe schoenen kunnen kopen in mijn maat daar in het bergdorpje Monteverde.
De mooiste foto's kunnen jullie binnenkort weer op mijn eigen website zien! www.PhotoFresh.nl
Hier alweer het laatste verhaal uit Costa Rica, want morgen vliegen we terug naar huis.
Het laatste verslag eindigde in Bocas del Toro in Panama. Vandaar vlogen we dus van Caribische kust naar de Pacific, naar het stadje David. Ik heb geloof ik nog nooit in zo,n klein vliegtuigje gezeten, plaats voor 15 man en voortgedreven door propellors. Het was een ervaring op zich, laag vliegend over de zee, bergen en mangrove. Na een klein uurtje vliegen (anders over land 11 uur!) kwamen we al aan in David. We besloten toch om hier niet te blijven en al door te reizen terug naar Costa Rica. Dit ritje werd een rit om nooit te vergeten. Naar de grens ging nog want, dat ging per minibusje en duurde maar een uurtje of zo. Vanaf de grens nog een klein taxiritje naar het busstation, daar nog een paar uur gewacht om daarna fijn in een kokend hete en volle bus over alleen maar hobbelwegen te rijden. Ging bijna van mijn stokkie! De rit zou ongeveer 4 uur duren, niet dus! Dat kreng stopte echt overal en nergens. Heeft volgens mij niet eens 10 min achter elkaar gereden, werd dus uiteindelijk 6 uur!
We kwamen dus pas rond 20.30 aan in Dominical, een surfersdorpje aan de Pacific. Ook hier is het echt uitgestorven, oftwel lekker rustig! Dit komt omdat het nu laagseizoen is hier, de regentijd is net begonnen. Tot nu toe hebben we er niet echt last van gehad, af en toe een paar spetters. Normaal gesproken krijg je een verfrissend buitje aan het eind van de middag. Is niet heel erg trouwens, want hier snak je er naar soms. Ik lijk soms wel lek, want het zweet gutst soms echt overal uit. Grappig is dat het vaak regent als Leonie haar regenjas niet mee heeft.
De volgende dag gingen we walvissen spotten. Ik dacht eerst dat wij niet in de goede periode zaten om ze te zien, maar het schijnt dat de noordelijke walvissen nu geboren worden hier in de baai. Was wel een tourtje aan de prijs, maar zeker de moeite waard. Eerst met deze supersnelle boot door de golven geknald langs de kust en diverse vogels gespot. Ook nog door een natuurlijke brug (grot) gevaren, was echt gaaf. Daarna nog twee schildpadden gezien die de liefde bedreven, ja heel langzaam inderdaad. Doen er namelijk 3 dagen over. Daarna gingen we meer naar open zee om de horizon af te struinen naar walvissen. Dit gingniet echt makelijk, want na 2 uur hadden we nog niets gezien. Vlak nadat we de hoop hadden opgeven zagen we ze! Een moeder met een jong. Wat een ongelovelijk mooi gezicht weer, super! Zo aandoenlijk om dat jong erbij te zien, en dat geluid van het gespuit. Na de boottocht hebben we nog even over het prachtige strand gelopen, echt een plaatje. Er is trouwens ook nog een schiereiland hierin de vorm van een walvisstraat, hoe toepasselijk.
De volgende morgen gingen we al vroeg hobbelend verder naar Manuel Antonio, vlakbij Quepos. Het nationaal park van Manuel Antonio wordt ook wel gezien als 1 van de mooiste. Nu na vele parken hier te hebben gezien heb ik daar denk ik een andere mening over. Ik denk dat het deze status heeft verkregen door de toegankelijkheid en het unieke van het park, het schiereiland met lagune. Begrijp met niet verkeerd, want het is daar supermooi en we hebben weer heel veel dieren gezien. Je moet ook echt een gids nemen, want die ziet zoveel meer. Dit keer weer gezien, 2 soorten luiaards, wasbeertjes, neusbeertjes, leguanen, hagedissen, eekhoorns, veel gekleurde insekten, schildpadden, brulapen, kapusijnsaapjes, witkopapen, kikkers enz. Nogmaals een mooi park met diverse dieren op zo,n klein stuk grondgebied, maar zeker niet het mooiste park van Costa Rica.
De laatste avond in de natuur hebben we goed afgesloten, namelijk in een heerlijk restaurant in de bergen, waar je het beste de zonsondergang kunt zien. Daarna nog lekker een duik genomen in het zwembad bij onze luxe cabinas. Daar heb ik ook nog eindelijk het beroemde boomkikkertje op de foto kunnen zetten. Dat is best lastig, want je ziet ze meestal met vochtig weer en s nachts. Daarnaast zijn ze net zo groot als je vingertop!
Dit bericht komt uit ons hostel in San Jose. Daar onze laatste shopping gedaan en daarna nog lekker uit eten. De volgende morgen alweer vroeg op (ja want het is vakantie hahah!). Onze vlucht ging om 8.00 naar New York, daar nog een overstap van 4 uurtjes en toen weer op naar Brussel. En het laatste stukkie weer met de Eurolines bus.
Dus na 28 uur reizen, waren we rond 1800 op zondag (pas) weer thuis.
See ya soon!
Harold & Leonie
PS. Oja, was ik "vergeten" te vertellen; op de tweede reisdag zijn mijn wandelschoenen weer gestolen (net als in Australie). Nu uit het bovenvak in de bus. Wat was ik kwaad zeg! Toch gelukkig nieuwe schoenen kunnen kopen in mijn maat daar in het bergdorpje Monteverde.
De mooiste foto's kunnen jullie binnenkort weer op mijn eigen website zien! www.PhotoFresh.nl
-
15 September 2008 - 14:19
Annie:
ha ha ha. Die wandelschoenen. Had je ze weer voor de deur gezet? Helaas voor jou tot morgen. -
15 September 2008 - 18:37
Annelies:
Welkom thuis ! Enne.....wat wordt de volgende trip?
Groetjes,
Annelies. -
10 Mei 2009 - 08:00
Rene Bakker:
Hoi Harold,
Het vissen was top in Frankrijk (2009). Hoe is het verder gegaan op vrijdag ? Mijn vriendin heeft mijn jas gewassen met jouw kaartje erin!Gelukkig vond ik deze website nog op internet. Kun je me mailen op bakkergeus@hotmail.com dan heb ik je adres voor de fotos.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
