Verslag 6 Lake Titiaca en op weg naar Cusco

Hola allemaal,

Hier alweer een verslag van mij. Ja het zijn maar drie dagen maar foto´s en verhalen voor een week.

Heel toevallig hadden de twee stellen uit Zwitserland en Italie (die we ontmoet hadden tijdens de colca canyon tour) ook de bus geboekt voor de volgende dag. Daar zaten we dus dan in de bus op weg naar Puno. Puno ligt aan het hoogste meer ter wereld aan de grens met Bolivia. De hoogte waar het stadje op ligt is 4000 meter. Gelukkig zijn we wel wat gewend, maar toch is elke stap behoorlijk vermoeiend.

Het weer zat ons weer mee op de middag dat we aankwamen. We hebben lekker rustig aan gedaan en zijn die avond met zijn allen uit eten geweest. Het klikt goed en daarom besloten we om ook de tweedaagse tour over het meer samen te doen.

Die ochtend vreeste we het ergste want het regende weer pijpenstelen. Toen we in de boot zaten klaarde het gelukkig op en werd het weer daarna zo super dat we zelfs licht verbranden.

We gingen rechtstreeks naar het eiland Amanati waar we bij een lokale familie gingen overnachten. Dit was echt uniek. Echt een kleine sprookjesboederij, met schaapjes en een paar koeien. Leonie had nog wat kadootjes over en de kinderen waren daar zo blij mee. Flora, onze gastvrouw maakte een lunch voor ons klaar terwijl wij heerlijk in het zonnetje lagen te bakken, met een fantastisch uitzicht over het grootte meer.

Na de lunch volgde een flinke wandeling naar de top van het eiland. Daar staan twee tempels, 1 voor vader aarde en 1 voor moeder aarde. Heel toevallig was die avond een feest ter ere van moeder aarde. We waren dus benieuwd hoe dat zou worden. Boven bij de tempel waren ook een groep lokale mannen. Ik sprak met een paar van hen en het bleek dat 1 van hen de stamleider was. Ik kreeg meteen respect en kreeg een paar cocabladeren om op te kauwen. Ze leven hier echt op coca (cocaine), want ze gebruiken het voor alles, van thee tot medicijn. Coca thee wordt vooral tegen de hoogteziekte gebruikt. Echter 1 nadeel bij mij, dat het een soort adhd-effect geeft. Ik slaap dan echt heel moeilijk. Dus alleen nog coca thee bij het ontbijt voor mij.

Na de afdaling van de top, besloot ik om maar alvast wat drank in te slaan voor de groep en wat rijst en olie voor de gastfamilie. Mensen 1 fles bacardi ores (3 jaar oud) kost hier echt een halve zool, eh sol... Voor maar 26 sol (8 euro dus). Het avondeten was een belevenis op zich. In ons huisje van stront en aarde aten we met zijn 6-en gezellig ons dinner. Onder het licht van 1 kaars, krap op elkaar genoten we van de soep, aardappelen en ei. Dit spoelde we weg met rosewijn en de heerlijke bacardi.

Daarna moesten we ons voorbereiden op het feest. De dames in rok en shirt en wij in een stoffige poncho. Het was nog best een klim richting het dorpshuis. Gelukkig deed de bacardi en de wijn zijn werk en vielen we zo in het feest. Het dansen was echt lachen. Je wordt door oude vrouwtjes en jonge jochies gevraagd om te dansen. Het dansen begint rustig, maar eindigt in een soort van rennen. Al die oude wijfies die je er letterlijk uitrennen. Ik was kapot, maar ja niet gek he op 4200 meter!

Na het vieren van het moeder aarde festival zijn de dames meteen in bed (beton het stro en daar ietsvan een matrasje) gedoken. De mannen dronken onder 1 van de mooiste sterrenhemels de laatste alcohol op gevolgd met een finke fles water, anders droog je hier snel uit. Ik heb mijn lesje al gehad.

Die nacht spookte het flink, want de regen kwam met bakken uit de hemel. Gelukkig sliep ik goed, maar dat op een paar golfplaten... Die nacht moest ik eruit om te plassen. Dat wil je niet met deze regen. Ik hield het zolang op tot het droog werd. Ik had mazzel, want het was net 2 minuten droog toen ik ging plassen.

De volgende morgen om 6.00 uur hadden we echt een heerlijk ontbijtje. Verse pannenkoeken en coca thee. Helaas was het nog niet droog om 7.00 toen we de boot instapte. We hadden motorpech toen we weg wilden varen. Toen we eindelijk verder konden en uit het haventje vertrokken was het varen echt gekkenwerk. Eigenlijk onverantwoord. In zo´n oude boot over gloven niet normaal, wel 2 a 3 meter! Leonie heeft het net gered naar het andere eiland. Ze zag zo geel niet normaal. Ook niet raar hoor, want het water sloeg gewoon door het raam naar binnen. Onze gids was zeiknat!

Toen we na 1,5 uur "varen" aankwamen bij het volgende eiland, Taquile, moesten we 45 lopen richting het plein. Weer lekker omhoog dus en in de laatste regen van die dag. De lunch later op de middag was geweldig, namelijk vers gevangen gegrilde forel uit het meer zelf.

Na het onbijt volgde nog een afdaling van 500 treden naar de boot. Die voel je wel in je knieen! Daarna was het nog 2,5 uur varen naar het rieteiland Uros. Gelukkig was het weer weer fantastich en waren de golven golfjes geworden.

Uros was echt heel apart. Ze maken hun eiland van riet dat dus drijft aan de rand van het meer. We zijn nog met een rieten boot naar de overkant gevaren. Ook daar weer mooie plaatjes gemaakt.
Ik had alweer trek en kon het niet laten om toch nog een gegrilde forel te bestellen. Echter hadden we niet zoveel tijd daar, dus ik met mijn halfgebakke vissie de boot in.

Vanaf Uros was het nog maar een half uurtje varen naar Puno. Daar wachtte ons een heerlijke warme douche een goed dinner. Ook hebben we nog een voorproefje van het carnaval mogen zien op het Plaza de Armas. Het was de laatste avond samen met onze reisvrienden. Toch besloten we om na het dinner richting hotel te gaan, want onze bus naar Cusco vertrekt al om 7.00.

Deze bus was een toeristenbus en stopte ook nog op toeristische plekken, zoals archelogische plekken, gletsjers, zilversmid, en een tweetal kerken. Dat was best wel prettig en we hadden ook niet het gevoel dat we 9 uur in de bus hadden gezeten. Was ook wel weer een zeer comfortabele busreis, inclusief drankjes aan boord en een lunchbuffet.

Nu zijn we dus in Cusco aangekomen en doen we lekker rustig aan. Overmorgen pas gaan we weer een toertje maken naar een lokale markt.

Sorry weer voor het lange verhaal, maar korter wilde ik het niet maken!

Bedankt weer voor alle lieve en leuke reactie op deze site en email.

Mocht je niet genoeg hebben kijk dan ook even naar de site van Leonie en vergeet de videootjes niet!!!

www.leoniesoares.waarbenjij.nu

See ya,

Harold en Leonie